Dat het cliché klopt, over kinderen die erg snel groeien en groot worden enal. Het lijkt nog niet zo lang geleden dat ik al de zomer doorwaggelde, beviel en een buggy duwde. Gisteren werd Mado officieel 5. Wij duwen geen buggy meer (luxeprobleem: de shop-zakjes moeten we nu zelf dragen), gesprekken bestaan uit ‘waarom?’-vragen & volgende week begint ze aan haar laatste ‘speel’-schooljaar.
Die vijfde verjaardag blijkt de ideale leeftijd te zijn om feestjes te beginnen organiseren voor de klasgenootjes. En deze moeder had het geniale – gestolen – idee om zowel het klasfeestje als het framily-feestje op dezelfde dag te doen, zo’n twee weken geleden. Klasgenootjes in de voormiddag, familie en vrienden in de namiddag/avond.
LET’S FLAMINGLE!
Vorig jaar koos Mado voor piña colada, dit jaar stond in het teken van flamingo’s. Alwaar ze tegenwoordig mee naar je hoofd gooien.
Er bestaan leuke uitnodigingen, om zelf in te vullen. Maar ik zag het grootser. Waarom niet zelf een uitnodiging maken? Zo oefen ik extra op mijn grafische studies en scoor ik punten bij de dochter. Deze perfectionist wou dan ook alles ‘hetzelfde’, zonder samenraapsels. Die ongetwijfeld ook leuk zijn, begrijp mij niet verkeerd. Maar op dat gebied ben ik.. ja.. perfectionistisch. Punt.
Me baserend op de bordjes en servetten die we kozen, zorgde ik voor een uitnodiging en een verjaardagsposter met gelijkaardige lay-out. Ik ontdekte in het assortiment van Smartphoto kleurpotloodjes, en bedacht dat dit een ideaal extraatje was in de uitdeelzakjes. Want ge weet, een feestje zonder uitdeelzakje is geen goei feestje.
