mama. diabeet. me.
Ok, het zijn er maar twee want *this* + niet voldoende research.
Ed has no girlfriend, because Sheeran away.
Hello, are you there?
– Yes, who are you?
I’m Watt.
– What’s your name?
Watt’s my name.
– Yes, what’s your name?
My name is John Watt.
– John what?
Yes. Are you Jones?
– No, I’m Knott.
Will you tell me your name then?
– Will Knott.
Why not?
– My name is Knott.
Not what?
– Not Watt, Knott.
What?
Mhihihi.
I grew up, they did too.
Afspraak 22 mei in het Sportpaleis. Met nog 3 ander zottinnen.
En aan degenen die het ECHT willen weten:
A.J. was en is nog steeds mijne favoriet. 🙅♀️
Joehoe, het is weer maandag! Nieuwe week, nieuwe lachsalvo’s.
En het is in English te doen vandaag, dat klinkt altijd beter. Toch?
Dear shower curtain,
don’t F*CKING touch me you bitch.
Studies show that 99% of all Dans, are not, “the man”.
I’ll call it a smartphone the day I yell “Where’s my phone?!”
and it yells “Down here! In the couch cushions!”
Yup, ik moest veel te hard lachen met deze.
In de categorie “i can relate”:
I’m at that age where my mind still thinks i’m 29, my humor suggests I’m 12,
while my body mostly keeps asking if ‘m sure i’m not dead yet.
Dear Microsoft Word, I’m pretty sure I spelled my name correctly.
I can’t wait until I’m 35 driving my kids around and one of my old (t)rap songs comes on and I rap the whole thing and leave them speechless. – mogelijks al gebeurd. Muzikale opvoeding on point. Ook al 35.
Tot volgende week!
Op algemeen verzoek: nieuwe editie(s) van mopjesmaandag, hoezee! Ik herhaal het nog eens: het gaat om flauw, flauwer, flauwst. Maar ge gaat glimlachen, en dat is welgekomen op maandagochtend. Bovendien steek ik er vanaf nu wat meer dingen tussen die ik zie passeren op oa Pinterest, en dus zelf welgemeend grappig vind. 😀
Het is geel, zwart en twijfelt veel.
Mwajaaa de bij.
Het maakt muziek en eet geen vlees.
Vegi Penxten.
The one who invented auto correct should burn in hello.
Some call it multi-tasking,
I call it doing something else while I try to remember what I was doing in the first place.
Me: I need some help around here.
Also me: no, not like that. Here, I’ll do it. – veel te accuraat, deze.
Hahaha!
Reden om te vieren, want Barbie verjaart vandaag. En dan bedoel ik niet de blonde versie die bekend werd door Oh Oh Cherso (en blijkbaar nog een realityshow of 8, aldus Wikipedia) maar de one and only Barbie doll. Op 9 maart 1959 werd zij een eerste keer voorgesteld aan de wereld, op de Toy Fair in New York.
Als ik denk aan vroeger, denk ik aan Barbies. Aan outfits, aan die auto (cabrio!) waarvan de koplampen OMHOOG en aan konden, aan mijn grote poppenhuis en mijn ‘opvouwbaar’ poppenhuis. Allemaal in’t roze, ja. Aan mijn papa die vloekend en zuchtend de dozen opende om dan vijfentwintigduizend stukskes in elkaar te moeten puzzelen.
Mado voelt er niet al te veel voor. Ze heeft een K3-Marthe-barbie, en een ‘echte’.
Maar deze komen maar zelden tevoorschijn.
En dat is ok, ik voel er zelf ook niet al te veel meer voor.
Wij spelen liever met de Sylvanians.