HOOFDSTUK 3 - Pagina 2 van 40 - mama. diabeet. me.

Vragenrondje!

Ik zag deze rubriek regelmatig passeren tijdens de #40dagenbloggen-challenge (o.a. bij Katrien). Neem daarbij het ik-zit-niet-helemaal-meer-in-een-writersblock-maar-toch-nog-een-beetje-gevoel et voila: deze blogpost is geboren. 🙂

Zijn er vragen die jullie mij graag eens willen stellen? Dingen die jullie graag willen lezen?

Natuurlijk deel ik hier en daar al eens persoonlijke stukken of lijstjes, but go wild! Wil je wat van mijn kleerkast zien – aangezien mijn BFFs mij regelmatig wijzen op ‘mijn eigen stijl’? Wil je wat meer te weten komen over het leven als diabeet? Welke uitstapjes doen wij zoal? Wat staat er op mijn bucket list? … .

Ik geef toe, ik ga hiermee wat uit mijn comfortzone. Mijn blog is mijn bubbel, mijn online leven is minder belangrijk dan mijn offline leven. Enfin, je begrijpt wat ik bedoel. Ik zal dus zelf kiezen welke vragen ik wel of niet beantwoord maar geen nood: schrijfplezier – voor mij – en leesplezier – voor jullie – verzekerd. Win-win!

Vertel eens. Wat wilt ge weten?

Mama Personal

Een onvoorziene barst in mijn moederhart.

M is altijd al wat bang geweest van honden. Dat heeft te maken met een vrij grote hond die een jaar of twee geleden zijn poten tegen haar stoel zette en ze toen erg schrok – denk ik. Anyway… eender welke hond, groot of klein, haar eerste indruk is er in een boog omheen gaan.

Ik vroeg haar een keer waarom ze precies bang is, waarop haar antwoord: ‘omdat die soms blaffen’. Nu, zowat alle honden die ze al ontmoet heeft – blaften niet rechtstreeks naar haar. Nooit. Misschien is het een soort van overlevingsmechanisme, misschien kan ze er niet goed mee omgaan? Ik weet het niet. Niemand van ons heeft een hondenfobie. Wanneer we zelf spreken over een hond in huis halen, is ze enthousiast en blij. Blij met onze keuze, blij met het vooruitzicht. Ruwharige teckel, waarschijnlijk richting zomer volgend jaar.

VANDAAG

Situatieschets: wij wonen bijna 5 jaar in ons nieuwbouwappartement. Toen we hier introkken, hadden we een bejaard koppel als rechtstreekse buren. Meneer overleed vrij snel en onverwacht, sinds november is mevrouw naar het rusthuis & werd hun kleinzoon onze nieuwe buur. De voorbije jaren trok Mado bij warm lente- en zomerweer van onze tuin naar de naastliggende tuin om haar dagelijks frangipanneke in ontvangst te nemen en een babbeltje doen. Je mag je hier zo’n typisch lief-oudere-vrouwtje-tafereel bij voorstellen, je begrijpt wat ik bedoel. Lees meer

Personal

De sunshine blogger award – part 2.

Whoot! Ik werd nog een keertje genomineerd voor de Sunshine Blogger Award. Dit keer kwam de nominatie van Mie (thank you Mie!) van MieKids. Zij ontdekte mijn blog een tijdje geleden waarop ik de hare, win-win. 🙂

DE REGELS

Bedank de blogger die jou genomineerd heeft voor de Sunshine Blogger Award en voorzie een link naar zijn/haar blog. Zie hierboven.
Beantwoord 11 vragen die de blogger jou stelt. Zie hieronder.
Nomineer zelf 11 nieuwe bloggers om de award te ontvangen en stel ze 11 vragen. Zie dat ik dat hier al eens deed.
Som de regels op en plaats het logo van de Sunshine Blogger Award in je post op je blog. Dat zijn deze dus.

DE VRAGEN VAN MIE AAN ME

1. Wanneer en waarom ben je begonnen met bloggen?

Ik begon te bloggen ergens oktober 2015. Ik dacht er over na omdat ik ‘nood’ had aan een (creatieve) uitlaatklep, en besloot mij er maar gewoon in te gooien. Een half jaar later schakelde ik van de gratis WordPress account over naar mijn eigen domeinnaam & daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. 😉

2. Deze plek op de wereld moet je zeker eens zien:

Goh, het is niet dat ik al zo ontzettend veel van de wereld zag. Als ik moet kiezen: snorkelen in de Rode Zee (Egypte) tussen wilde dolfijnen gaf het grootste wauw-gevoel in mijn reis-historie.

3. Wat is je favoriete plek in het huis en waarom?

Ons terras slash tuin. Ik ben sowieso een buitenmens en bij de eerste – ietwat warmere – zonnestralen doen wij van buiten zitten en buiten eten. We hebben het geluk een zuiders gerichte tuin te hebben waardoor het hier zelfs aangenaam vertoeven is wanneer het maar een graad of 15 is. Lees meer

Fun Lijstjes

Pet peeve alert.

Ik las een tijdje geleden deze post van Josefien, las ook die van Talitha – de drie versies ja – en van Annelies. Pet peeves. Van die onbenullige ergernissen waar de helft van de wereld zich niet aan irriteert, maar jij nét wel. Laat ons zeggen dat ik niet zoveel moeite moest doen om er wat op te sommen. Sorry not sorry, it’s me.

“A pet peeve or pet aversion is a minor annoyance that an individual identifies as particularly annoying to them, to a greater degree than others may find.”

IN MIJN GEVAL:

Mensen die ‘heten’ en ‘noemen’ door elkaar hutselen. Ik ben zo’n irritantje die dan altijd verbetert. ALTIJD.
Instagrammers die klagen over dat ze toch steeds hun echte leven laten zien, maar eigenlijk gewoon 1000 dezelfde stories posten over hetzelfde kind/huisdier/.. En wanneer dat kind of huisdier dan 500x op de salontafel kruipt, dat ook 500x terug filmen en posten in plaats van daarop te reclameren. Of mag dat bij u wel misschien?
De commentaren onder nieuwsartikels.
Mensen die geen spaties zetten tussen hun verschillende hashtags. Of een hashtag vóór en ná het woord plaatsen. Why you do that?
Mensen die hun neus niet snuiten en om de 2 seconden snuiven. SNUIT. UW. NEUS.
Of puft erin.
Wanneer je uit de lift komt, mensen die niet wachten tot je er effectief UIT bent.
Die met hun buik al tegen de deur staan. Hetzelfde met trein/tram/bus/… deuren.
Chauffeurs die geen richtingaanwijzers gebruiken. Waren die in optie ofzo, op uw voiture?
Mensen die mijn naam verkeerd schrijven ookal heb ik die net GESPELD. LUIDOP. TWEE KEER.
In dezelfde categorie: mensen die Mado fout uitspreken en ervan overtuigd zijn dat het juist is. Je zegt toch ook niet Kááááto? Pas op, ik begrijp dat het misschien niet makkelijk is, maar als je nu een beetje logisch nadenkt.. nee?
Onvoorziene wegomleggingen.
Vrouwen die per se hakken willen aandoen, maar daar voor geen meter mee kunnen wandelen.
Oefen thuis of draag ze niet. Het is geen zicht.
Chauffeurs die hun hand niet opsteken wanneer je hoffelijk bent. Ik moest u er eigenlijk niet tussenlaten he gast.

En, wat zijn die van u?

Lees dit allemaal met nuance en voel je niet persoonlijk aangesproken.
Ik durf ervoor te wedden dat je de herkenbaarheid voelt 😅. It’s not personal.

Personal

The happiness tag.

Ja mannekes, ik weet ook niet wat het is. Ik zit in een writers’block, zo blijkt. Daarom vandaag: een tag. Zo kunnen jullie nog eens lezen en post ik nog eens iets. Mijn bezoekersaantallen zijn niet om naar huis te schrijven (goh, die woordspeling) de laatste weken. En ’t is beter dan niks hé. 😉 Dit klinkt ook allemaal veel zieliger dan ik bedoel.

Ik vond deze wederom bij Anneke. Kort, krachtig en toepasselijk.

Van welk eten word jij blij?

Asian food. Denk Chinees en Thaïs. #eatallthekroepoek

Welke film maakt je vrolijk?

Pitch Perfect.

Welk kledingstuk maakt je happy?

Sletsen, telt dat ook? Bij warm weer.. blote voeten en Havaianas(*) aan. Ik ben altijd zo blij wanneer de lente/zomertijd aanbreekt waarbij sokken geen must zijn en het blote benen- en armenweer er is.