HOOFDSTUK 3 - Pagina 2 van 44 - mama. diabeet. me.

De langverwachte post over mijn nieuwe job. 🙌

Ja mannekes, hier wacht ge al een tijdje op he? Zeker na mijn teasers hier en daar. Can’t blame you.

Begin augustus schreef ik deze post, waarom ik bepaalde knopen doormidden hakte. Over dat verloop zou ik ook nen boek kunnen schrijven, maar geen vingergewijs of moddergegooi hier. Wel volgende kleine rechtzetting aan de ex-collega’s die in de veronderstelling zijn dat ik ben ‘ontslagen onder overeenkomst’ – nope, ik stak dat wel degelijk zelf in gang. En dat blijkt tot op de dag van vandaag de juiste beslissing te zijn.

In eerste instantie ging ik op zoek naar een nieuwe job die nauw aansloot bij mijn studies en persoonlijke interesses, maar feit is dat ik meer dan 12 jaar geleden afstudeerde (slik) & dat de ‘marketingwereld’ er eentje is van fast moving & continue verandering. Bovendien ging ik op zoek naar een deeltijdse job – omwille van verschillende redenen – en dat is hier ook niet ideaal. Ik wil niet zeggen dat ik niet flexibel ben of nooit ’s avonds/in het weekend/… zou willen werken, begrijp me niet verkeerd. Zodoende breidde ik mijn zoektocht uit naar meer administratieve functies, met een oog richting organisaties/producten/merken/diensten/… die mijn interesses konden opwekken.

EN TOEN GING HET SNEL

Ik reageerde op een advertentie (gespot op Insta, ha!) voor een voltijdse job bij een spliksplinternieuwe interieurzaak, op een 15km van huis. Qua afstand vergelijkbaar met mijn vorige job, maar meer ‘recht-op-recht’ en met minder rode verkeerslichten. In mijn motivatiebrief vermeldde ik dat ik op zoek was naar een deeltijdse job, met de vraag of er hieromtrent mogelijkheden waren. Baat het niet, dan schaadt het niet, right? Dat was maandagavond. Op woensdagmiddag kreeg ik een aangenaam telefoontje: ik mocht passeren!

Zaterdagmiddag 11 augustus 13u.Lees meer

Geen categorie

Ondertussen.

_{Inspiratie voor de titel vond ik bij Sofie, ik beken.}

Bleek de pols van het lief toch verbrijzeld te zijn in plaats van gewoon wat ‘verschoven’ & werd hij een dikke twee weken geleden geopereerd, gevolgd door ne schonen blauwe gips die er (voorlopig) nog twee weken aan blijft.
Is zijn gekneusde heup genezen, stappen gaat goed. Zowaar een woordspeling erbij!
Kan het lief zelf zijn boterhammen smeren!
Begon miss M vlot en vrolijk aan het nieuwe schooljaar, deden de mama’s al van terrassen en kregen we info over de ‘werking van de laatste kleuterklas’. Eén en al positiviteit.
Genieten we van de laatste nazomerdagen.
Begon ik aan een vitamine D-kuur, aangezien donkere dagen nogal in mijn vel durven kruipen – en ze zijn daar bijna. Het zijn van die softgels die ook visolie bevatten, ik bespaar u de details.
Zwoeg ik op maandagavond nog een uurtje langer in de sporthal. Dansen dansen!
Startte ik op mijn nieuwe job! Iets minder vlot, wél vrolijk (wakker liggen van de zenuwen? Who? Me?)!
En wil ik over dat laatste heel graag en heel dringend bloggen maar is dat hetgene wat overschiet ’s avonds/op mijn vrije dag/in het weekend. Dat, en puntjes 1 en 5.

Details volgen.

(En ja het is iets kweetnihoetof enal!)

Lijstjes

Bless you august.

Mijn maandelijkse, persoonlijke terugblik: de meest gelukzalige, meest waardevolle en meest positieve momenten. De kleine dingen des levens waar we ons aan optrekken, waar we gelukkig van worden. Het hier-en-nu, belevenissen en gedachten. Van en voor mezelf, met mini, met maxi, met iedereen die ik liefheb.

DE GELUKJES VAN AUGUSTUS

Nog mooie zomerdagen. Ok, het begint af te bouwen en ik vind dat allesbehalve tof, maar het was/is nog schoon. Zonder over de wespen te zagen.
Mado’s twee verjaardagsfeestjes – OP. DEZELFDE. DAG!
De trouw van onze ex-buren-als-vrienden. Ons in de zin van ‘mijn ouderlijke thuis’.
Een (h)eerlijk spontaan en vlot sollicitatiegesprek.
Twee dagen na dat gesprek, te horen krijgen dat IK DE JOB HEB.
Drie dagen na dat telefoongesprek, mijn contract te mogen tekenen.
Nog even vakantie vieren!
Een terrasjesdate met mini. Met croque’skes.
Cinemadaten met mini en maxi Deprez. Momentjes met ons drieën, ik leef daarvoor.
We zagen Janneman Robinson & Pooh, ik kan ‘em alleen maar aanraden. Zo schoon.
Het weerzien met klasgenoten tijdens de openklasdag vorige donderdag.
Een dagje Zoo met Mado.
Gewoon, wij twee, die ’s morgens op dat idee kwamen en even later op de trein zaten richting Antwerpen.
Nieuwe maagdelijk witte sneakers. Mét korting!
Insecure bingewatchen. #hoezitdatmetdienieuweaflevering
Het lief dat er nog relatief goed aan toe is na een ongelukkige val.
Een avondje Heist Zingt met nonna en niet-bloedverwante-zus K. In de gietende regen.
Waardoor we er niet veel zin in hadden, al volhardden we! Topavond.
De vijfde verjaardag van M.
Degenen die hielpen met de voorbereiding van die feestjesdag, al is het door M te ‘entertainen’
of door mee de tent op te zetten. Dank dank 🙏.

September brengt me – normally – routine, nieuwe danslessen & een vriendinnenweekend!

En hoe gaat het met jullie?

Collab Fun Mama

Feest! Flamingo’s! Roze taart!

Dat het cliché klopt, over kinderen die erg snel groeien en groot worden enal. Zo lang geleden is het niet dat ik waggelend een hete zomer onderging, beviel en een buggy duwde. Gisteren werd Mado officieel 5. Wij duwen geen buggy meer (luxeprobleem: de shop-zakjes moeten we nu zelf dragen), gesprekken bestaan voor 90% uit ‘waarom?’-vragen & volgende week begint ze aan haar laatste ‘speel’-schooljaar.

Die vijfde verjaardag blijkt de ideaal te zijn om feestjes te beginnen organiseren voor de klasgenootjes. En deze moeder had het geniale – gestolen – idee om zowel het klasfeestje als het framily-feestje op dezelfde dag te doen – twee weken geleden. Klasgenootjes in de voormiddag, familie en vrienden in de namiddag/avond.

LET’S FLAMINGLE!

Vorig jaar koos Mado voor piña colada, dit jaar stond in het teken van flamingo’s. Alwaar ze tegenwoordig mee naar uw hoofd smijten.

Er bestaan leuke uitnodigingen, om zelf in te vullen. Ik zag het grootser. Waarom niet zelf een uitnodiging maken? Zo oefen ik extra op mijn grafische skills en scoor ik punten bij de dochter. Deze perfectionist wou dan ook alles ‘hetzelfde’, zonder samenraapsels. Die ongetwijfeld ook leuk zijn, maar.. ja.. perfectionistisch. Punt.

Me baserend op de bordjes en servetten die we kozen, creëerde ik een uitnodiging en verjaardagsposter met gelijkaardige lay-out. Ik ontdekte in het assortiment van Smartphoto kleurpotloodjes, en vond dit een ideaal extraatje was in de uitdeelzakjes. Ge weet: een feestje zonder uitdeelzakje is geen goei feestje.

Lees meer

Personal

Donderdagavond.

19u54

Voor de eerste keer in weken ben ik man- en kinderloos. Het lief bouwt Hestival op, M slaapt bij la nonna. Ik besluit serieuze me-time in te lassen en spring al in pyama, terwijl ik denk aan bingewatchen en chips.

20u02

Ik: hypo, dus met een glas cola in de keuken.

*telefoon gaat over*
“Joni? Het is F. Geen paniek, maar Kim is gevallen. Ze zijn onderweg naar spoed.”.

Ik rush weer in mijn kleren en bel het lief. Hij vertelt me dat hij gevallen is, terechtgekomen is op zijn rechterzijde en heel veel pijn heeft aan heup en pols. Ik trek mijn schoenen aan en rij achterna. Ik kom toe op spoed, ongeveer een kwartier nadat ze hem hebben binnengebracht. Ik vraag info, blijkt dat hij op radiografie is en dat ik moet wachten in de wachtzaal. Dat. is. niet. goed. voor. mijn. hart. Ik was nochtans de hele tijd rustig. Ik reed zelfs niet te snel!

21u30

Long story short: pols gebroken en een stukje verschoven. Voorlopig draagt hij een open gips en maandag brengen we een bezoek aan de orthopedist. Misschien volgt er een operatie en wordt er een schroefje ingedraaid. De heup is zwaar gekneusd, doet pijn en krijgt elke dag een nóg schonere blauw-paarse kleur. Lees meer