hoofdstukdrie - Pagina 2 van 55 - mama. diabeet. me.

Ambi-Joni.

Hello, my name is Joni and I’m pretty special.

Mij kan je klasseren ‘bij de ambiverten‘, wat betekent dat ik zowel introverte als extraverte eigenschappen heb – waarbij geen van beiden domineert. Ambiverte mensen zouden meer in evenwicht zijn (niet volledig juist, ik ben dan ook een weegschaal) en hebben een meer genuanceerde persoonlijkheid (klopt, so I think). Het zijn geen muurbloempjes, maar praten ook niet de oren van je hoofd.

Concreet:

ben ik iemand die even tijd nodig heeft, maar zodra ik mij goed voel: PATAT.
ben ik eerder een volger dan een leider, maar met een eigen wil.
kan ik genieten van een avond alleen – bij voorkeur met boek/in stilte – maar ga ik al eens graag stevig uit de bol!
glimlach/zeg ik goeiemorgen/goeiemiddag/goeienavond tegen (toevallige) passanten en zo meer,
maar zal ik niet snel een praatje beginnen maken met een ‘onbekende’.
vind ik nieuwe mensen ontmoeten aangenaam,
maar hou ik van de vertrouwde omgeving van mijn vriendenkring.
ben ik van nature een goede luisteraar/observator; maar kan ik gerust een hele avond praten over zowel serieuze onderwerpen als over de laatste aflevering van Home & Away of mijn ~~domme~~ belevenissen van de daag. Alsook over mijn dochter. Sorry, motherhood does those things.
hou ik van een relatief gevuld sociaal leven, maar te veel op korte tijd = overprikkeling. Doseren is de boodschap.
staat het gezegde ‘stille waters, diepe gronden’ op mijn voorhoofd. In drukletters.
kan ik ergens zijn en moe worden, en dadelijk naar huis willen. Maar echt: DI-RECT.
ben ik een planner, maar hou ik ook van spontane, impulsieve acties.
ben ik gevoelig voor andermans stemmingen, voor sfeer, voor emotie.
neem ik verantwoordelijkheid en ben ik zelfstandig, maar apprecieer ik hulp.
vraag ik me het ene moment af ‘wat ik nu weer aan het doen ben’,
terwijl ik me op hetzelfde moment niets aantrek van ‘wat de mensen denken’. Me do me.

En jullie? Uitgesproken ambi-, intro- of extravert?

Lijstjes

Bless you juli.

Mijn maandelijkse, persoonlijke terugblik: de meest gelukzalige, meest waardevolle en meest positieve momenten. De kleine dingen des levens waar we ons aan optrekken, waar we gelukkig van worden. Het hier-en-nu, belevenissen en gedachten. Van en voor mezelf, met mini, met maxi, met iedereen die ik liefheb.

DE GELUKJES VAN JULI:

5 voormiddagen danskamp met een showmomentje aan het einde van de week.
M die duidelijk geniet van zoveel tijd doorbrengen met mij. Ik ook, uiteraard. #alles
Een top vrijgezellendagje aan zee, voor vriendin-sinds-een-jaar-of-tien Manon.
Ietwat zenuwachtig aangezien ik níemand kende buiten de bruid en haar zus maar zo gezellig!
Tijdens die vrijgezellige dag: een eerste bezoek aan The Pharmacy, een eerste keer op sterrenresto; in dat sterrenresto voor de eerste keer ever paling eten. Ik ben niet altijd een makkelijke eter – al is dat fel verbeterd de laatste jaren – en ging nooit eerder op sterrenresto. Dat, en het feit dat ik mijn centen voor andere dingen gebruik. Maar allokes. Wauw. Ik wil nog eens. (het lief en la nonna nu ook. Oops.)
Een nieuwe BBQ! Op gas!
De loopbaanbegeleiding afronden met een duidelijk uitgestippeld plan. Hierover hopelijk snel meer.
De avant-première van Ugly Dolls meepikken, dankzij de wedstrijd van Sofie Lambrecht.
Ik ben helaas niet zo’n mamablogger die pseudo-automatisch wordt uitgenodigd. 😂 No offense.
Wij genoten even hard zellie.
Mado een dag op stap in Planckendael met haar tantie.
Het plan om onze tuin opnieuw (en beter!) aan te leggen.
Twee dagen Oostende meepikken, voor het sunset concert van Alvaro Soler.
Mama-dochter-cinema-date bis. Huisdiergeheimen 2.
Een top-terras-adres ontdekken vrij dicht in de buurt.
Alle decoratie in huis hebben voor het zee-thema-framily-feestje voor Mado’s 6e verjaardag. Topthema. 🐚
(aan de klasgenoten: jullie worden uitgenodigd in september!)

Bij deze is de zomervakantie halfweg. 🙂

En hoe gaat het met joellie?

Personal

Violetsnoepjes.

Al 20 jaar leef ik zonder papa. Twenty f*cking years. En toch zijn er nog steeds zaken die mij terug katapulteren in de tijd, wat normaal is. Maar vanmorgen, tijdens het ciné-bezoek met M, kwamen ze weer zo hard binnen. We kozen snoepjes, M wees naar paarse violetsnoepjes. “Is dat lekker??” At hij ‘met de zak’.

Aladdin en The Lion King zijn twee cinema-bezoekjes die wij deden, in diezelfde cinema.
Aladdin brengt me ook terug naar een buikgriepje, zo’n 10 minuten na ons McDonaldsbezoek. Eheh.

Sultans of Swing van Dire Straits.

La Vache van Milk Inc., mega luid in de auto. Té luid. Kwade reactie van ons nonna. Té grappig.

Ijshockey. Inline hockey. Skaten.

I miss him.

Personal

Jaja, maar kunt ge d’r nu iets van?

Ik besef.. naargelang mijn ‘gestoef’ hier over ‘hey ik volg een grafische opleiding in thuisstudie & kijk eens welke punten ik haal’ – hebt ge er hier nog niet echt iets van gezien. I blame Joni, the perfectionist. En twee keer langdurig ‘out’ zijn.

Het is te zeggen. Ten eerste probeer ik mij op dit ogenblik vooral te focussen op de opdrachten uit mijn cursus – en dat is vooral heel veel technische knowhow en programma’s – en veel shortcuts – leren kennen. Daarnaast youtube en google search ik tutorials, om de heilige drievuldigheid Illustrator, Photoshop en Indesign beter onder de knie te krijgen.

Maar er is ook Joni, de perfectionist. De onzekere. De twijfelaar. Want gaat het wel goed genoeg zijn?
Gaat iemand dat wel schoon vinden? Wat als er veel negatieve feedback komt?

Terwijl dat in mijn hoofd waarschijnlijk duizend keer luider galmt dan in werkelijkheid. Er is een logo ‘in ontwikkeling’ voor een ex-hogeschool-klasgenoot, en ik kreeg volgende feedback van mijn docent:

Het getuigt van lef om een minimalistisch naamkaartje in te dienen.
Ik kan dat als begeleidend docent, enkel maar omarmen.

Het minimalistisch ontwerp zien?

Ewel kijk:

It me.

Ik zal mij daar ooit wel wat kunnen ‘over’ zetten zeker?
_{(& geen nood, ik kan meer dan dit}_🤓)

Lijstjes

Bless you juni.

Een dagje PlopsaCoo. Met échte dino’s!
Een eerste les aerial yoga. Mogelijks had ik drie dagen last van mijn buikspieren, maar hoe tof was dat. Voorlopig geen vaste plekjes maar ik sta op de ‘lijst’. En er is airco.
Twee dagen Amsterdam.
P!NK in de Johan Cruijf Arena – in Amsterdam. #wateenshow #wateenmadam
Miss M die volgens haar juf duidelijk klaar is voor het eerste leerjaar.
Of moeder dat ook is, laat ik in het midden.
De Heistse befaamde BRADERIJ peoples! Losgehen.
Zwoele zomeravonden. (verschrikkelijk cliché)
Zwemmen bij nonkel Karl. Hoera voor nonkels met échte zwembaden in den hof!
70% en 80% halen op Indesign-opdrachten. Booyah!
De tweede verjaardag van mijn petekindje vieren.
Ons inschrijven voor het nieuwe dansjaar!
Al die mensen waarvan de voornaam met een K begint. Het zijn er ongeveer 5. In mijn hart.
Een uitgestelde tandartsafspraak. Ja, dat klinkt fout. Maar ik heb nergens pijn en ik had er echt.geen.zin.in.
Collega’s van het lief ontmoeten. En ook een tombola-chique-prijs winnen op dat personeelsfeest.
Afscheid van de kleuterschool; met een liedje, een roos, een foto en lieve woorden. Mijn hart jongens.

Hoe was jullie maand? Vakantieplannen?