Acht.

NOVEMBER 2008.  Het nog-niet-lief checkt mijn Netlog-profiel. Ik check het Netlog-profiel van het nog-niet-lief. Er gebeurt niets. Het nog-niet-lief checkt mijn Netlog-profiel nog een paar keer. Dat kon ge zien, wie u bezocht had enal. Ik raap mijn moed bij elkaar en stuur een berichtje ‘ik bijt niet hoor’.

DECEMBER 2008. Het nog-niet-lief werkt in de horeca, dus moet werken op oudejaar. Ikzelf zit ergens op een niet-helemaal-mijn-ding-feestje. Het nog-niet-lief vraagt om bij hem thuis een glaasje wijn te komen drinken. Ik antwoord ‘dat zal wel zijn, ik heb u nog nooit gezien en ik zal ne keer bij u thuis een glas’ke wijn komen drinken!’. Ik trek nog op café, om af te sluiten in fenomeen Rio en lig pas om 6u or so in de bedstee.

JANUARI 2009. Ik heb een dagje recup. Het nog-niet-lief is vrij en stelt een ontbijtje voor. Het sneeuwt begot zo hard ‘s nachts dat ik ‘s morgens niet met mijn koekedoos uit de garage geraak. Na poging 4 nog steeds niet. Het nog-niet-lief stelt voor me op te halen. Doet daarbij een illegaaltje door een éénrichtingsstraat in te rijden en te moeten terugkeren wegens Heistse markt. Ik kom ’s avonds thuis rond 19u30. (we gingen ONTBIJTEN, ik wil maar zeggen…)

Ik ga dineren in het resto waar het nog-niet-lief werkt. En nog eens. Er volgt een date in de cinema. Er volgt een date met pizza. Er volgt een filmavondje waarbij ik terug naar mijn auto wandel in temperaturen van -11°. Er volgen veel (véél!) smsjes.

Eind januari heb ik opnieuw een paar dagen recup – toevallig maandag en dinsdag, wanneer het nog-niet-lief niet werkt. Het nog-niet-lief stelt voor om een film te komen kijken en te blijven slapen. Ik maak duidelijk dat ik een proper ende braaf meiske ben. En besluit dat dan toch te doen wegens alletwee bangerikken en geen eerste stappen durven zetten. Die dinsdagmorgen ontmoet ik de poetsdame (GOEIEMORGEN! IK BEN DE POETSDAMEUUH!) die mij vraagt sinds wanneer we samen zijn. Ik bedenk dat ik niet weet of wij effectief wél samen zijn. Het misschien-lief hangt een hele tijd rond mijn lijf, we doen een uitstapje. Dus toch?

VANDAAG. Zijn we acht jaar verder. We kenden ups en downs, verhuisden een drietal keer, deden van ‘bouwen’ terwijl ik zwanger/net bevallen was, het lief gaf de horeca op voor meer ons-tijd en sinds drie jaar zijn we verloofd.

Ik erger mij aan de vergeetachtige en nonchalante stoten van het lief terwijl hij zich ergert aan mijn moodswings. Mhihi.

 

Topteam wij.

❤️‍

 

1