Ik twijfelde, of ik deze blogpost wel online zou zetten. Een typisch geval van “mijn offline leven is belangrijker dan mijn online leven” en misschien ben ik ietwat ‘bang’ voor meningen of reacties. Maar die moet ik me niet aantrekken, right? Bovendien postte ik hier en daar al enkele dingen en kan ik moeilijk A zeggen en mijn snavel houden over B.
UNEMPLOYMENT
Om het samen te vatten: mijn job is mijn job niet meer. Wanneer je nadenkt, nadenkt en nog wat nadenkt – en steeds meer beseft dat de situatie waarin je jezelf bevindt, giftig is.. Dan is het tijd om conclusies te trekken. Beslissingen te nemen. Knopen door te hakken. Zelfs al heb je daar ongeveer 12 jaar gewerkt, zelfs al heb je daar lieve collega’s, zelfs al voel(de) je je daar thuis en vertrouwd. End of story.
Ik wil de rest van mijn leven niet op deze manier doorbrengen. In een job/bedrijf waarvan ik weet dat ik er meer zou kunnen bereiken maar niet echt de juiste kansen krijg & terwijl ik weet dat ik geen carrièrevrouw wil zijn maar wel ambitieuzer dan dit. Ik wil creatiever zijn, dingen uitwerken en dóen. Begrijp me niet verkeerd, ik deed mijn job an sich graag. Maar dit blijven doen de komende zoveel jaren + andere issues – waar ik hier niet dieper op inga – zorgden voor het doorhakken van de knoop.
OP ZOEK NAAR.
Na zo’n tijd aan het solliciteren gaan, betekent drempels overwinnen. Onbekenden vertellen over mezelf. Overtuigen waarom ik gesolliciteerd heb voor die specifieke functie & dat ik de geschikte kandidaat ben. Ik bereid me voor, ben mezelf – wie zou ik anders zijn?
Zoals jullie vorige week konden lezen, solliciteerde ik voor een droomjob. Deze week informeerde ik bij het desbetreffende bedrijf eeen.. ik moet nog wat geduld hebben. Binnen een tweetal weken hoor ik of ik door mag naar de volgende ronde. Ik ben dan nog niet afgeschreven, toch word ik er wat moedeloos van. Ik heb een brein dat er altijd vollédig voor gaat maar tegelijkertijd al eens pessimistisch is ingesteld. Ge weet wel, een ventje op de ene schouder en een ventje op de andere – en maar roepen. Anyway, de job is op mijn lijf geschreven. Er stond zelfs een Nespresso-machien.
Verder probeer ik zo gemotiveerd mogelijk te blijven.
Snuister ik jobsites af en creëerde ik een online CV.
Puf ik de zomervakantie door met M en verdiep ik me verder in de heilige Adobe drievuldigheid.
The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.
Deden jullie al eens een grote job/carrièreswitch? HEBT GE TIPS? 😅
0
Babs says
11 augustus 2018 at 18:48Ik hoop zo dat je maandag dat verlossend berichtje krijgt. En is het niet zo, dan steunen we en supporteren we vanaf de zijljn tot ge bedrijf vindt met én een nespressomachien én manicure aan uw bureau!
Joni says
11 augustus 2018 at 18:52Hahaha! Ik denk ondertussen ook na over een andere (lees: maandag krijg ik mss een voorstel 😅)
Anneke says
6 augustus 2018 at 11:38Bedrijven waar een nespresso machien staat, zijn sowieso topbedrijven. Onbeperkt kaffee en al.
Ik duim keihard mee dat je je droomjob krijgt!
En eens in het onbekende diepe springen kan al eens goed doen. Soms doe je zo’n dingen met een klein hartje om achteraf toch maar te beseffen: best thing I ever did. 😉
Gaat je keihard lukken, jong! En ondertussen: genieten van het rondpuffen in die helse hitte met M 😉
Evi says
6 augustus 2018 at 07:41Geen makkelijke stap he, maar ooit gaf ik een erg goed betaalde en rustige job op omdat ik voelde dat het mijn ding niet was. Ik had meer uitdaging nodig, meer challenges. Al beklaag ik me dat nu soms wel eens, want met zijn momenten is het hier dan weer te veel van dat laatste. Inhoudelijk doe ik mijn job enorm graag, maar ik weet wel dat het bedrijf waar ik momenteel werk niet voor de eeuwigheid zal zijn.
Tips die ik je kan meegeven: niet opgeven, blijven geloven in jezelf. En enkel voor een bedrijf gaan werken waar je jezelf goed bij voelt. Want je brengt daar heel wat tijd door.
Joni says
6 augustus 2018 at 07:58Ja idd. Ik heb me jaren goed gevoeld in het bedrijf waar ik werkte, maar dat zwakte steeds meer af.. en dan heb ik het nog niet over het contact (lees: geen contact) tijdens mijn hele zware periode… 🙄
Talitha says
5 augustus 2018 at 20:19Oh ja hoor! Dik betaalde job bij de overheid na een paar maanden opgezegd omdat ik ab-so-luut geen ambtenaar ben (shocking, I know). En dan in de reclamewereld beland. Beste keuze van m’n leven! Ik zat daar niet op m’n plek en dat voelde ik echt elke minuut die ik er doorbracht. Het was eng en onzeker om die job op te geven, maar ik voelde me instantly opgelucht. Als dat ook bij jou het overheersende gevoel is (en zo klinkt het wel), dan heb je sowieso de juiste stap gezet. En tja, of je nu meteen je droomjob krijgt of niet… Uiteindelijk komt het wel goed, al moet je er misschien meerdere stappen voor zetten. Ik zit momenteel ook nog funemployed (gewoon hardnekkig zo noemen!) te wezen, op zoek naar de juiste plek in het juiste bedrijf, en het duurt allemaal lang en het is frustrerend, so I feel ya. En de zomer is lastig qua vacatures. Maar ik duim voor je! 😘 (Supertof dat je bij de Belgische WPK schrijft, trouwens, las het net op je cv site!)
Joni says
5 augustus 2018 at 20:23Haa, yes – funemployed! 😉
Anna Helena says
4 augustus 2018 at 22:03Klinkt misschien flauw en cheep, maar heb geduld en vertrouwen in jezelf. Ik heb acht maanden moeten wachten op mijn droomjob, dus ik kan er van meespreken 🙂
Anna Helena onlangs geplaatst…6 maanden na de val: een update
Joni says
4 augustus 2018 at 22:08Ja dat moet ik mezelf wel blijven vertellen 🙄 maar het komt ooit wel goed zeker 🙂
Irene says
4 augustus 2018 at 13:29Ik heb in januari ook mijn vast werk opgezegd zonder zicht op nieuw werk en dat was ook écht de beste beslissing ooit. Ik doe nu werk dat ik super graag doe en waar ik mezelf ook echt nog wel een tijd zie blijven 🙂 Toen ik bij mijn huidige werkgever solliciteerde, was dat ook een proces van een paar maanden. Eerst je sollicitatiebrief en cv opsturen, dan testen gaan doen, een gesprek én dan nog lang moeten wachten op antwoord. Op’t moment zelf is dat kut maar als je dan achteraf hoort dat je bent gekozen uit meer dan 200 mensen: Niiiiice! 😀 Hihi.
Ik duim nog altijd mee dat het jouw job wordt!
Joni says
4 augustus 2018 at 22:07Ooh die euforie dan! Ik hoop op hetzelfde 😅 (maar maanden moet dat nu ook niet meer duren – alst kan zo he.)
Annelies says
3 augustus 2018 at 21:33Ik snap je twijfels om dit te delen en ook dat dubbele gevoel om je werk re verlaten. Maar eens je zo’n stap voel je meestal wel dat het het juiste was om te doen. Heel veel succes en ik duim voor die droomjob van jou!
Joni says
4 augustus 2018 at 05:19Ja dat is zelfs vreemd. Dat het zo juist voelt. (Maar ook goed)
Katrien says
3 augustus 2018 at 17:39Eerst en vooral heel veel succes met je zoektocht. Hopelijk kruist een mooie kans je pad! Ik duim in elk geval.
Ik ging ooit weg bij mijn huidige werkgever omdat de persoonlijke omstandigheden veranderden. Maar 1,5 jaar later ingezien dat het een stommiteit was. Ik ben terug gegaan vanwaar ik kwam omdat ik daartoe ook plots de kans kreeg. En daar ben ik 5 jaar later nog steeds gelukkig mee, al weet ik ook wel dat werken bij een jeugdbeweging niet voor de eeuwigheid is. En dan nog, ik deed mijn job toen en nu supergraag. Van zodra er je dingen tegensteken is de fun er af natuurlijk. Volg je hart en denk vooral aan jezelf, niet aan een ander.
Lottes Anekdotes says
3 augustus 2018 at 16:15Als er iemand is die jou begrijpt, dan zal ik het wel zijn. Een vaste job opgeven zonder zicht op ander werk, mensen verklaarden mij zot, met drie uitroeptekens erachter. Een klein jaar later kan ik zeggen dat het de beste beslissing was die ik kon maken. Ik doe mijn werk nu zooooooveel liever.
Ik zit in een volledig andere sector dan jij, dus ik zal je niet aan vacatures of zo kunnen helpen, maar ik duim alvast!
Lottes Anekdotes onlangs geplaatst…Ed, part 2
Joni says
3 augustus 2018 at 16:20Ik merk wel dat het mij wat moeite kost om te ‘overtuigen’ dat ik terug richting mijn studies/persoonlijke interesses wil gaan na zo’n lange tijd, maar soit.. Er zal wel eens iets uit de bus komen zeker? 🙂
Lottes Anekdotes says
7 augustus 2018 at 11:15De bedrijven waarbij je gaat solliciteren, bedoel je? Of je omgeving?
Joni says
7 augustus 2018 at 11:22De bedrijven idd. Omdat ik op dat gebied wel iets ervaring heb, maar niet om te zeggen “veel”. Op dat moment moet mijn enthousiasme winnen 🙂