Ik schreef er eerder over, ik las er bij anderen regelmatig over en ha! Ook ik ben een bodemloze put van onnozele ergernissen, zo blijkt. It’s not you, it’s me. Maar bevestig mij eventjes de herkenbaarheid, puh-lease.
“A pet peeve or pet aversion is a minor annoyance that an individual identifies as particularly annoying to them, to a greater degree than others may find.”
DEEL 3:
- verkleedhokjes in subtropische zwembaden. Wij zijn zo’n gezin dat 1e megagrote kabas meeneemt, met alle spullen. Drie personen in zo’n hokje = elkander blauwe ogen kloppen. Fix it. Maakt familiekotjes zoals er al baby-kotjes zijn. Of doen andere ouders dat niet?
- Ouders die reclameren omdat gij hun kind er op wijst dat hij niet naar boven mag klimmen in de buis-glijbaan. Stel u voor wat er gebeurt als uw kind naar beneden glijdt, terwijl het andere naar boven kruipt. Inderdaad.
- Sneeuw.
- Nog steeds: de commentaren onder fb-posts, nieuwsartikels, …
- Dokters slash specialisten die denken dat ge tijd hebt wanneer het hún uitkomt.
Want wij hebben zelf geen job/kinderen/…? - Mensen die met hun mond open kauwen.
- Mensen die geen hand voor hun mond houden wanneer ze hoesten of niezen.
- Mensen die hun (perfect gezonde) hond uitlaten in.een.buggy. Die hebben 4 poten, he.
- Smakkers.
- Dat de muziek (bv. tijdens een film) of de reclame altijd 500 decibels LUIDER klinkt dan ‘normaal’.
- Whatsapp die de melding geeft dat ik moet controleren op nieuwe berichten terwijl ik JUST. ALLES. GELEZEN. HEB.
- De schooluren. Ik besef dat dat wel heel egoïstisch klinkt en verwacht helemaal niet dat mijn kind van 8u ‘s ochtends tot 18u ‘s avonds naar school zou moeten, maar.. ge volgt. En wat is dat trouwens met die ‘5 voor’?
- Bedenken wat het menu ‘s avonds is & daar naar uitkijken, thuiskomen en door omstandigheden iets anders ‘moeten’ eten.
- Follow – unfollow spelletjes op Insta. Ja, ik heb het door dat het niet écht is, als ge zelf driehonderduusd volgers hebt. Ik ben geen uil. Volgt gelle mij allemaal al écht btw? 😉
Iemand nog iets toe te voegen?
1
Els says
19 februari 2019 at 16:42Akkoord met ALLE bovenstaande! Ik zou ook eens zo’n blogpost moeten schrijven me dunkt.
Delphine says
18 februari 2019 at 15:26Maar dus echt ALLEMAAL hé! Kzou ook zo eens een lijstje moeten maken, heb alleen schrik dat ik dan de doos van Pandora open ofzo 🙂
Ik ben op sommige vlakken begrijpender geworden als moeder (hello jengelende kinders op de grond van de Colruyt), maar ze terechtwijzen wanneer nodig, is toch een basisvereiste. En omdat ik nog altijd geen ogen op mijn gat heb, mag een ander dat zeker in mijn plaats doen.
Joni says
18 februari 2019 at 15:41Ik ben zo blij dat ik herkenning krijg 😅 en idd. Ik zou het daar ook niet moeilijk mee hebben (en er wss daarna zelf nog is een druppelke bij doen 🤷🏻♀️)
zwartraafje says
16 februari 2019 at 19:30Die follow/unfollow op Instagram is echt vervelend. Alsof je dat niet merkt en hen de 10de keer wel plots zal gaan volgen omdat ze in je meldingen opduiken. De buggy-hondjes begrijp ik ook nog steeds niet goed. Het is geweldig dat er zo iets bestaat voor hondjes die echt iets voor hebben maar zo van die perfect gezonde hondjes die worden rondgereden of rond gedragen alsof ze een Tibetaanse heerser zijn … vooral wanneer je de eigenaars dan vervolgens bij de dierenarts dieetvoeding hoort bestellen. Tja, misschien kan je dat beestje een keer wat laten rondwandelen.
Joni says
16 februari 2019 at 19:36Precies dat!
Anneke says
16 februari 2019 at 18:48Op al-le-maal: OH. MY. GOD. ‘T ZAL. WEL. ZIJN!!!! *vuistje*
Ik ben hier al een tijdje bezig met een lijstje aan te leggen voor zo ne post met al mijn pet peeves in… ‘k Peis da ‘k er een 10-deligen boek ofzo over ga schrijven 😀
Joni says
16 februari 2019 at 19:34Hahahaha 😂
fieke says
13 februari 2019 at 13:57Mijn schoonzus was onlangs ‘kwaad’ omdat ik tegen haar zoontje zei dat hij niet in onze zetel mag springen. Blijkbaar mag hij dat thuis wel, maar da’s geen reden om dat bij ons ook/wel te mogen hé!
En die schooluren, écht! Wij werken in shiften, en ik vraag me echt af hoe andere ouders dat doen. Blijkbaar lukt dat allemaal wel, want ik zie verrassend veel andere ouders aan de schoolpoort (om VIJF VOOR vier, of om TWINTIG VOOR twaalf op woensdag, of om VIJF VOOR drie op vrijdag).
Joni says
13 februari 2019 at 14:13Jaheuuh. Hier geldt ook “mijn huis, mijn regels” hoor 😉
En ik vraag me dat ook soms af aan school, ik sta daar amper 1 dag per week. De vrijdag vóór eender welke vakantie is ook zo iets, dan kom je best nog 10min vroeger want dan “lossen” ze nog vroeger 😅
Irene says
12 februari 2019 at 10:09Oh die honden in buggy vind ik ook echt raar… Wij zouden onze hond zelfs niet in zo’n ding krijgen denk ik :p haha. We liepen vorige zomer eens op een plantenmarkt en daar zag ik ook iemand lopen met zo’n buggy. Ik zat al met mijn ogen te rollen (subtiel hé) en toen zag ik ineens dat daar een varken in zat. I KID YOU NOT. Daar zat een varken in :’D Dat snap ik dan weer wel want ik denk niet dat het handig is om een varken een leiband aan te doen 😉 (en sorry, dit heeft echt niets met uw artikel te maken maar kom, ik moest er aan denken en ‘t leek me wel leuk om het te delen :p)
Irene onlangs geplaatst…Tips om je grenzen te leren bewaken.
Joni says
12 februari 2019 at 13:25Ja, onze kapster heeft een hondje waarvan de achterpootjes verlamd zijn – dan begrijp ik dat wel. Maar in volkomen ‘gezonde’ gevallen – no.
HAHAHAHA, dat varken. 😀
Josefien says
12 februari 2019 at 07:53haha. ik ben ook zo’n troela die andere kinders erop wijst dat ze iets eigenlijk niet mogen doen OMDAT HET GEWOON NIET MAG HE GASTJES. en vaak krijg ik ook blikken van hun ouders alsof ik een stuk stront ben of zo…
al dat follow en unfollow gedoe, ik kan daar ook nie goe tegen. ik begrijp gewoon niet wat daar zo leuk aan is… mij lijkt het vooral héél vermoeiend!
Joni says
12 februari 2019 at 08:22Ja en bij bepaalde dingen denk ik nog ‘jaaah hoe waren we zelf’ maar met dat glijbaan-geval. Aargh 😅