Dat ik daar zo goed als dagelijks bijna passeer, aan die straat. De Libelstraat. Waar ik voor een groot deel ben opgevoed. Een doodlopende straat. Zo eentje waar je een hele namiddag of avond kon fietsen, met de buurmeisjes en –jongens kon touwtjespringen of rekspringen (i’m a late 80s & 90s kid) – omdat er maar weinig auto’s passeerden en iedereen iedereen kende.
Het heeft iets nostalgisch. Charmants.
Ik zei jaren op een stuk, dat ik ooit daar in het grootouderlijke huis ging wonen. Ons lot besliste anders. Er waren aan dat grootouderlijke huis namelijk heel veel kosten. Letterlijk spijt heb ik niet, we zitten goed hier. Maar af en toe steekt dat wel.
Gisteren passeerde ik er met M. Ik begon spontaan te vertellen over ‘mijn nonna’, mijn moeke. ONS moeke. Denken aan ons moeke is denken aan krokskes op woensdagmiddag, en verse frietjes op woensdagavond. Aan uitzieken onder het roze fleece dekentje, in de zetel met de grote bloemen. Aan domme kaartspelletjes spelen voor Belgische frankskes. Aan tenten bouwen over de wasdraad ‘onder het afdak’. En aan ons vokke, die tijdens dat alles op zijn duivenkot te vinden was.
Ze hebben elkaar nog gekend, M en ons moeke. Een half jaartje ongeveer.
Dat laatste bezoekje is ingekaderd, met een grote gouden strik rond.
Einde van deze maand zou ze 79 jaar worden.
Mijn moeke. 💜
1
Oh, kippenvel… Mijn mémé is enkele maanden voor ik zwanger werd overleden. Nog héél vaak denk ik hoe leuk ze J. zou gevonden hebben, en hoe trots ze op haar geweest zou zijn…
<3
fieke onlangs geplaatst…As we speak #9
Dat gevoel heb ik dan met mijn papa & ons vokke..
<3
Je beschrijft het alsof ik naast je sta en je het me aanwijst. Ik zie het voor mijn ogen.
heel mooi en ontroerend portret van een voorbije tijd
Wat een verhaal, jij hebt zo mooi geschreven. fijn dat je trots kan vinden in alle jullie herinneringen . leuk post xxx
Mooie herinneringen aan je jeugd. Blijf ze koesteren.
Rinette onlangs geplaatst…Makkelijk geld besparen met je smartphone!
Mooi geschreven. Mijn ouders wonen nog in ons ouderlijk huis
Tania onlangs geplaatst…Hema | Stroopwafel zelfverwarmend en reinigend masker
Sweet memories, wat kun je sommigen zo ontzettend missen he! Oef. Ik heb de film Coco gezien van Disney en heb nu echt de wens dat het net als in de film zal verlopen… altijd bij ons in het hiernamaals
Zo schoon, ontroerend geschreven. Telkens ik voorbij het huis van mijn grootmoeder rijd, heb ik gelijkaardige gedachten. Wat wou ik dat ze nog leefde en mijn trouw had kunnen meemaken bijvoorbeeld.
Ik ben blij dat ze miss M nog ‘meemaakte’ 🙂 het kind (en wij) moe(s)ten al genoeg personen missen.
Dat klinkt alsof je met veel plezier terugdenkt aan je jeugd en dat is natuurlijk het mooiste geschenk van al.
Dat is wel zo ja 😊
Wat een mooi stuk, ik denk vaak ook vol weemoed aan vroeger – wat waren dat toch mooie tijden!
Wat mooi geschreven! Mooie herinneringen die blijven gelukkig altijd. Wat zijn krokskes eigenlijk?
Krystle onlangs geplaatst…Spelen met een mini drone
Tosti’s 😉