hoofdstukdrie

mama. diabeet. me.

Personal

Blogboost challenge part 1.

En al direct nen dag na de “deadline”, but hey – me do me. Dat is wat ik de laatste jaren geleerd heb, en onrechtstreeks ook waar het eerste thema van deze Blogboost challenge om draait: positiviteit & energie. Begin 2017 was dat vat energie leeg. Op. Tot de laatste druppel. De details ga ik jullie besparen (het moet hier plezant blijven he seg) maar concreet: vandaag weet ik wat mijn energiegevers en energievreters zijn. Zodra ik voel dat mijn vat begint te lekken, tank ik bij.

Ik tank bij op maandagavond tussen 21 en 22u, op de dansles.

Ik tank bij in het weekend, met middagdutjes. Met uitstapjes met #dedeprezkes. Met Flor-wandelingen.
Met take away food. Vettige vrijdag-frietje, anyone?

Ik tank bij door Mado te voet naar school te brengen/op te halen. Het bespaart mij de parkeer- en verkeersstress, en zorgt voor vitamine D. Daarnaast tank ik een supplementje vitamine D per week, omdat ik weet dat de zogenaamde donkere dagen zorgen voor een donkerder hoofd.

Ik tank bij door te dansen, te springen, te zingen, spelletjes te spelen, onnozel te doen, … met Mado.
Met het lief. Met Florresnor. Soms met alledrie tegelijkertijd.

Ik tank bij OP MIJN JOB. Who would have thought, niwaar? 😁 I love every single thing about it, zowel qua takenpakket als collega’s als interessegebied als … Mijn job dus. Yess.

Ik tank bij met muziek. Gaande van Alicia Keys tot foute nineties & nillies tot Clouseau tot …

Maar ik tank vooral ook bij met absolute stilte. Weinig tot geen prikkels.

Ik tank bij door op tijd en af en toe érg vroeg mijn bed in te gaan.

Ik tank bij door neen te zeggen. Want neen is een perfect aanvaardbaar antwoord, jawel.
Al ga ik na corona-tijden waarschijnlijk ferm bijtanken door op alles JA te zeggen. 🙈

Ik tank bij door er af en toe eens een boek bij te nemen.

En de laatste tijd tank ik bij door minder koolhydraten te eten en meer vezels.

It’s funny, want tot een aantal jaren geleden geloofde ik niet echt in ‘better food, better mood’ of in ‘veel in open lucht’. Sinds half juli eet ik minder koolhydraten waardoor logischerwijs mijn insulinebehoefte is gedaald, waardoor ik mij beter in mijn vel voel (en er blijkbaar toch ook beter uitzie, whoot!) en meer voor de gezonde varianten ga. Soep, slaatjes, pastinaakfrietjes, … 

En hoe zit dat met uw energievat?

 

Geen categorie

Helemaal zot geworden.

Jup, nu is ze helemaal zot geworden. Zich inschrijven voor nen blogchallenge terwijl de blog al twee maanden op z’n gat ligt. Hoe dan?! Hewel, die blogchallenge van Blogboost kwam hier als geroepen. Hoog tijd om hier weer ‘normaal leven’ in te blazen. De laatste weken maanden ontbrak het mij aan inspiratie, aan effort, aan tijd,.. en dat terwijl dit nog steeds één van mijn happiest places is. Fout Joni, fout.

Het feit dat hier ineens geen lettertypes meer ondersteund worden in mijn gekozen thema, hielp ook niet. Ik vind het er nu wat plattekes uitzien (moest ge het u afvragen: jup, ik ben op zoek naar een nieuw thema. Want zo is deze perfectionist dan ook).

Welke challenge?

Evi en Nina van BlogBoost fixten dat. Twee bloggers die ik bijna een jaar geleden voor de eerste keer irl ontmoette, na ze al een tijdje te volgen. Ik denk zelfs dat ik Evi als startende blogger leerde kennen toen ik zelf een vijftal geleden mijn blog uit de grond stampte. Ik had nooit de bedoeling een big influencer (zoals dat tegenwoordig heet) te worden, maar een creatieve, schrijvende uitlaatklep te hebben. Iets vollédig van mezelf, ofzo. En al gaat dat hier sinds 2015 wat op en af qua regelmaat, bereikbaarheid en alles wat er rond hangt – offline gaan zie ik me niet snel doen.

So yeah, deze najaarschallenge komt als geroepen. Zes verschillende thema’s om over na te denken de komende weken, die er voor zorgen dat ik weer inspiratie vind in andere zaken & er hopelijk voor zorgen dat hier meer regelmaat komt.

Ik heb nog wel wat te vertellen aan de wereld.

Lijstjes Personal

Bless you june & july.

As seen on Insta en bij Blogboost: vandaag verscheen mijn interview. Samen met dat interview kwam vandaag ook de spreekwoordelijke schop onder mijn kont. Ik ben het bloggen niet beu, nee – ik heb het gewoon relatief druk. En daar moogt ge blij mee zijn tijdens corona-tijden, besef ik. Ik ben sinds juni fulltime aan het werk (whoooot!) & daarbuiten zijn er wasjes, plasjes, een puppy, halve laatste schooldagen, een midweek vakantie & zomervakantie. Met een kindje. Thuis. En thuiswerk. You get my point. Bijgevolg: twee maandoverzichten.

De kleine dingen des levens waar we ons aan optrekken, waar we gelukkig van worden. Het hier-en-nu, belevenissen en gedachten. Van en voor mezelf, met mini, met maxi, met iedereen die ik liefheb. ❣️

blessings juni juli

DE GELUKJES VAN JUNI & JULI

  • Een dagje Planckendael met meetje, nonkel F en Flo. Dat die twee kinders elkaar lang niet hadden gezien of geknuffeld, was duidelijk. Topdag met toppers.
  • Een privé-shopping afspraak, en bijgevolg een very pretty zomergarderobe voor Mado.
  • Een eerste horeca-terrasje-après-lockdown. Met nachos, mojito en meer tapas.
  • The cutest little Florreman.
  • Die werk-upgrade = een nieuw project = not my own business, wel een beetje een baby. Ik herhaal: later meer.
    Ik hoop ergens de komende week, ja. 😉
  • Een namiddagzwemmeke bij nonkel Karl. Toen we van grote bubbels mochten doen.
  • Een midweek De Vossemeren. Pech met het weer, ideaal cottage-plekje aan het meer.
  • Mister Flor die nu een pootje geeft, op commando.
  • Momenteel: week 3 van een koolhydraatarm leven (niet -vrij, wel -arm).
    Al 1.1kg minder op de weegschaal en vooral: meer energie.
  • Mado die nog een keer op logement mocht.
  • Zomerweer. Al ben ik tevreden met 25 graden, 35 moest niet.
  • Nieuwe sneakers.
  • Nieuwe sneakers bis.
  • En ook een nieuw sjakoske.
  • Een eerste keer zwemmen in het nieuwe zwembad, met leuke glijbanen.
  • Volledig mezelf kunnen zijn op mijn werk. Daar kunt ge u vragen bij stellen, inderdaad, maar ik had dat niet. Tijdens mijn 12-jarige bio-periode wel met bepaalde collega’s, maar niet “volledig”. Tijdens het ‘jaar van het accident‘ ook niet. Triest…  But hey, they tolerate me now. 🤣

En hoe gaat het met jullie? Heb ‘k iets gemist?

Lijstjes Personal

Bless you mei.

Al was ik er ‘bij het begin van de lockdown’ van overtuigd dat ik veel ging bloggen… Zoals ge ziet (en ik voor de duizendste keer de laatste maanden herhaal): daar kwam niks van. Laat ons zeggen dat ik content ben dat ik al mijn andere ballen in de lucht hou – al zijn ze niet zo lang geleden allemaal naar beneden gedonderd. Maar op dit eigenste moment, zit ik te bloggen. Buiten, onder de parasol; met foute muziek op de achtergrond – terwijl Mado plenst in haar zwembad en Flor aan mijn voeten ligt te slapen. It’s the little things, right? ❤️

DE GELUKJES VAN MEI:

  • Een maand later dan verwacht, breidde ons gezin uit met Flor (the sausage dog) En gaat dat als bij een baby’tje.
    Steekt die wat dingen uit of maakt die wat lawaai (liefst ‘s nachts of terwijl ge aan het eten bent), maar komt die dan wat schattig en lief doen zodat ge dat vergeten bent.
  • Ik ga opnieuw wat meer buitenshuis werken. Zo tuf ik om de twee weken gezwind naar Hasselt én zat ik al aan ‘den bureau’.
  • Zomerweer. Big bless.
  • Van thuis werken dus buiten geïnstalleerd zijn, met laptop in de schaduw en schouders in de zon, zoiets.
  • Gingen wij op gereserveerd kinderboerderijbezoek. Een beetje normaliteit, wauw.
  • Is onze tuin zo-goed-als-af. Alleen nog een beetje kaal. Volgende stap: plantjes! Bloempkes! Lounge setje!
  • Trots zijn op mijn 6-jarige dochter, die alles ‘moet ondergaan’. Vreemde regels op school; niet mee naar de winkel, …
  • Deed ik wat zomershopkes. Shopping is good therapy, weetwel.
  • Ik mocht onze vakantie letterlijk een jaar verplaatsen. Zure appel, maar ook klein-opluchtings-gelukje.
    Liever normaal op vakantie en geen diabetes-stress. 
  • Een werk-upgrade en veel positieve comments en en en.. Zie mij in de lucht springen van excitement en trots. Het heeft misschien enkele jaren geduurd maar de uitdrukking ‘op zijn plaats’ kan niet meer van toepassing zijn. Mezelf sinds dag één, toffe en lieve collega’s en fijn samenwerken. HARTJES. HEEL VEEL HARTJES.
  • Flor the funny dog.
  • De danslessen gingen terug van start, met max 20 personen en buiten. Whoot!

Ja, ik heb het gehad met de corona-toestanden. Ik ben het beu (en nog geen klein beetje).Lees meer

Lijstjes Personal

Bless you april.

Veel is er niet te vertellen, zo tijdens lockdowndagen. Ik scroll door mijn agenda en zie dat die gaat van zo-goed-als-elke-dag-iets (dansen, dansen Mado, muziekschool, afspraak diabetes, afspraak werk) naar letterlijk niets – en toch heb ik het gevoel van tijd te kort te hebben. Pre-teaching, werk, aan mezelf denken, een proper huis, … Precies dit. Maar we zijn nog gezond, we buigen onze gedachten om en proberen te genieten van wat we wél hebben, van wat er wél is.

ZOALS:
  • Zomerachtige dagen in de tuin. Buiten eten, buiten werken, buiten spelen.
  • De aanpassingen van die tuin zijn bijna rond. Just nog 2000kg kiezel schuppen.
  • Iedereen is nog steeds gezond.
  • Mado kan eindelijk goed FIETSEN! Ineens ook volle petrol. 😆
  • Filmpjes en foto’s van onze toekomstige doggy.
  • Veel steun en info en aanmoediging van de juf. Juffen.
  • Een flink, moedig kindje.
  • Nieuwe afleveringen van De Columbus. #prachtprogramma
  • De collega’s nog eens zien tijdens een zoom-meeting. ❤️
  • Het kaartje dat ge ontworpen/gephotoshop’d hebt voor ‘t werk, live in de handen hebben. Ja, ik ben fier.

Komt goed. Met wat gebleit en wat gezaag af en toe.

Komt goed.

 

  • INSTAGRAM

    • The Only Moment theme  |