Jullie lazen het ergens begin maart, ik ging met veel enthousiasme en plezier de #40dagenbloggen challenge van Kathleen aan! Daarbuiten was ik toch een beetje bang, want quasi dagelijks bloggen, dat is ni niks hé.
Hoeft geen duidelijkheid, de eerste twee weken gingen relatief goed. Ja, ik gebruikte een skipdag hier en daar (vooral in het weekend) en toen werd het plots ontzettend mooi lenteweer waardoor de pc plaats moest maken voor een terrasje en mijne smikkel in de zon. Mijn enthousiasme bleef, maar ik nam hier en daar wat afstand en rust van dingen, zoals van het – letterlijke – dagelijkse blogpostje. Bijgevolg kwam er de laatste twee weken slechts sporadisch wat online. Ook iets van veel hooi en een vork.
Ik merk dat door het frequent(er) bloggen, mijn bezoekersaantal stijgt en ik word daar euforisch van!
Met andere woorden: mijn enthousiasme is groot, let’s blog awaaaay!
Het is niet omdat het niet gelukt is, dat het mislukt is niwaar? Het initiatief was top, en mijn emmerke zit vol met inspiratie.
Ik ben content.
En gijlie?