Ze is vijf, begint aan de laatste maanden in de derde kleuterklas. Is leergierig (hopelijk blijft dat zo), bij momenten serieus koppig (heeft ze van mij), soms een beetje vergeetachtig (heeft ze van hem) en is een vat vol grappige uitspraken. Ik verzamelde de mooiste!

• Nonna: ik moet nog langs de apotheker, voor Vichy deo.
  “Wat is dat, visjesdeo?”
• “Mag ik mijn oorwarms aandoen?”
• Herhaal eens M: ‘POR-TE-FEUIL-LE’ – M: “PORTEMAFEUILLE!”
• “Eilek.” Eigenlijk.
• “Maar maaamaaaaaa… Jij had gezegd dat wij eens in de winter naar de Efteling gingen!”
• Op logement: “Ik ga jullie missen” – Ja schatteke, als iedereen weer wakker is, komen we jou halen.
  “Maar niet te vroeg he!”
• “ER WAS EENS..”
• “Ik heb een santéétje gemaakt.” – ze bedoelde een paté’ke en het was rijst op haar kroepoek en dan in de mond.
  Ja, dat is lekker. Ja, ze heeft dat mogelijks van mij geleerd.
• “En jullie zijn grand en ik ben petit!”
• “Joah”. Heist dialect, hoezo?
• “Am ko home, toenaajt, mimi itsschj fo de kids toetaa … OH! MY GOD!” – Aldus Sheppard.
• “Ferméé la porte!”
• “En wat is tandpasta in het Frans?” – ze leren zowaar al Franse woordjes in de klas.
• Ik: ik hou van jou – zij: “ik ook”.
• “Is dat uw goede arm? Ik ben toch altijd voorzichtig he?” – en dat is ze. ❤️

Meer M-praat lees je hier. En jups, dat getetter begon al toen ze iets meer dan twee jaar oud was. 🤭

‘Aan haren uitleg zal’t ni liggen’, zeggen ze hier. Ik geef ze gelijk.

Dat het ongelooflijk is, wat ze oppikt en ‘leert’ en uitlegt. De verhalen die ze vertelt, of zelf verzint bij een boek. Dat ze zo leergierig is & namen of woorden naschrijft. Dat er al eens onbekenden vragen of ze in het eerste leerjaar zit. Want haar grootte, en dienen tetter..

• Mag ik dat hebben? Voor in mijn portemefeuille?
  M heeft geen portemonnee, noch portefeuille.
• Dan gaat papa lopen he, en gaan wij ook daar naartoe en slapen. Naar Hotterdam!
• Ik heb jou rekker horen aflopen.
  
• Met boek in de hand: Op een dag..
• Bij de dinoZaurussen heb je vleeseters en blaadeters.
• Ja maar M en O van mijn klas komen niet naar het feestje van A&O, want die zijn naar O zijn communie.
  Dat kan niet want O zit in jouw klas. – NEEHEEEEE, de ZUS van O zijn communie!
• Vrijdag gaan wij naar het pakelle’ke, waar moeke Maria staat.
  Ze bedoelde het kapelletje, waar ze naartoe gaan met de klas. Ons ongedoopte kindje. Oops.
• Heb jij met ons nonna afgesproken dat ze jou vandaag kwam halen? – Wat is dat, afgesproken?
• Waarom?
• We boekten onze zomerreis de avond voordien.. – En wanneer gaan wij naar CenterParcs?
• Mijn nonno ken ik niet, want die is gestorven toen ik er nog niet was. Wat is dat, storven?
• Weet je wat ik mee in mijn hoofd zit? Ongetwijfeld een liedje waarvan ik net zei dat het in mijn hoofd zat.
• Ik ga een tekening maken. Eentje voor mijn nonna en eentje voor mijn poes.
  Onze kat stierf toen M amper één jaar oud was, ze kent ze alleen van enkele filmpjes en foto’s.
• Mijn allerliefste mama. Van de hele wereld. – x100 en ik smelt elke keer. Er moet iets van aan zijn, uiteraard.
• En ons nooona. – het is nonna, niet nooona. – Maar ik kan dat niet zeggen, nonna.
• Waarom?
• Weet je wat ik in Spanje ga eten? PAN CON TOMATEEEE!
  
• Blij dat je hier bent, blij dat je hier beeent. – Zoutelande, ja.
• MEIIIIIISJES. Met rode haaaaaren. x100. Meer kent ze niet, en dat liedje passeert de revue op zondagvoormiddag (als we in de tuin zitten) wegens markt vlakbij.

Het schooljaar zit er bijna op (hoe snel gaat dat eigenlijk?) en in september begint ze aan haar laatste jaar kleuterschool. Voor ik het weet is ze het huis uit.

Ahum.

Ik weet dat het hier tegenwoordig een beetje teleurstellend is qua regelmatigheid en blogfrequentie. Ik heb 101 dingen in mijn hoofd maar laat ons zeggen dat de woorden niet op papier mijn scherm verschijnen zoals ik zou willen. Ik weet trouwens dat ge normaal niet moogt zeggen “sorry dat het zo lang geleden is ..” maar ik doe het toch maar. Ik zit een beetje in een bloggersblock – is that a word? – en zo weten jullie dat het hier niet uitgebloeid is (integendeel!), ik heb wel degelijk nog veel te vertellen en M duidelijk ook. 👇

Ik vond het precies relatief ‘snel’ na de vorige, om weer eens wat M-praat op jullie los te laten. Maar laat ons – weer maar eens – zeggen dat er nogal wat uitkomt en dat wij dikwijls oprecht verbaasd zijn van haar verbale skills.

Tweede kleuterklas. Vier-jaar-en-half.

• Dat is een broekbeenkous. Bij één van de prinsessenattributen zit een kousenband.
• Ik zal de weken van de dagen nog eens zeggen he! Maaaaandag diiinsdag woensdag donderdag vrijdag en dan is het zaterdag en is het geen school en moet ik gaan dansen en dan is het zondag!
• Is het vandaag dinsdag? – Ja – Dan heb ik turnen. Dat vind ik ni zo leuk.
  
• Oei mijn ourwen. Neen! Mijn mouwen!
• Sccchhhiiiip. Scccchhheeeve scccchuit.
  Dat ze blij is dat het lukt en overdrijft, met haar sch-klank (wederom: zie vorige M-praat).
• En WEET JE mama/papa/…
• Ik zal dat straks is tegen MIJN mama/papa/nonna/… zeggen se! – De klikspaan.
• Lake matato. Lametato. Latte mametato. Wat ga jij nu weer drinken mama? – Een latte macchiato.
• Wij zijn naar de bidedotheek geweest!
• Hoe was het in de bib M? – Neen, de bidedotheek!
• In de winkel: en 200g jonge kaas ajb.
  Mado: hoe? Jonge kaas? – trekt vreemd gezicht – maar ik ben een meisje en ik mag toch ook van die kaas eten?
  
• Neen, niet muug. MOE. – M wijst ons op het Heistse dialect.
• De zon schijnt! Gaan wij buiten eten? – bij graden 4 graden? Neen bedankt.
• Zooooveral liefde, liefde is zoooooveral. Neen je bent echt niet van steen.
  Zooooveral liefde, liefde is zoooooveral.
• Ben ik daar al een beetje te groot voor?
• Later, als ik heel hoog in de lucht groot ben hé…

Blijf nog maar een beetje ‘klein’, schattebol.

Vier jaar en een echt babbelgat ondertussen, niet-meer-zo-little-miss-M. Dat dat cliché klopt, over hoe snel het gaat. En dat deze mama al eens wegzwijmelt bij het tegenkomen van ‘oude’ foto’s en filmpjes. Dat het een braaf kindje is, voorbeeldig en rustig op school met thuis al eens van (stevige!) kuren. Meestal bij het avondritueel, wegens te moe en te veel en… Dat ze haar tanden niet wil poetsen bijvoorbeeld. En weet dat dat moet, maar toch haar mond toeknijpt. Uitlokken.

Terwijl diezelfde mond gedurende de rest van de dag niet stilstaat.

• “Wij hebben druifjes gestempeld. Met zo’n stoppeke van zo’n glaas van cava!” Gestempeld met een kurk, dus.
• “Seg maar papa, heb jij nu een nieuwe lorloge aan?”
• “Ik zou dat ook graag hebben, een lorloge.”
• “Met zijn sjip de sjeve sjuit vaart hij alle dagen uit!”  Ze heeft het nog wat moeilijk met de sch-klank.
• Veel zinnen worden gevolgd door de woorden ofwa, enal of se!
• “Waar is mijn fostostoestel?”
•  “En M (kindje van de klas) had M (ander kindje van de klas) geslaat, en toen had M (het tweede kindje) mij geslaat en de juf had dat gezien dat die mij geslaat had en toen heeft de juf gezegd dat da ni mocht. Want da mag ni he mama?!”
• “Komt jij mijn halen?”
• “Die hebt dat afgepakt.” Ze staat niet altijd even hard op haar strepen.
•  M, waarom doe jij dat (na zo’n stevige kuur)? – “Omdat ik dat niet wil.”
• “En dat was met… met… dat was met… hoe heet die nu weer?”
• “Ik wil nog eens op Spanje.” Ik ook schatteke, ik ook.
• “Jij bent mijn beste en mijn dikste vriend! En ik knuffel jou heel graag! En papa ook.”
• “Gaan we een film zien? Nog is eneke die lang geleden is he?” Dat ligt waarschijnlijk aan mij, omdat ik voor de 500e keer Frozen of Dumbo een beetje beu was & aandrong op een film kiezen die we al een tijd niet meer hadden gezien, ahum.
• Ik verkoudheid, M niets – drinkende van een CapriSun* “Amai, dat prikt een beetje in mijn keel.”
• “Maar mag ik is efkes, ik moet iets zeggen.” Meestal nadat iemand van ons zei ‘even wachten M, … moet snel iets zeggen’
• “Ik wil jou hebbeuuuuuuh.” Wanneer afscheid nemen moeilijk is.

Het is al eventjes geleden dat ik miss M’s conversaties nog eens uit de doeken deed. En geloof mij, ze kan er wat van! Ze spreekt ondertussen gezellig ‘mee’, met hier en daar een scheve (grappige) vervoeging. Is begrijpbaar en niet onbelangrijk: verstaanbaar! Sommige verbanden moeten een beetje uitleg, andere verbanden legt ze zelf, waarbij wij schrikken omdat ze NU AL zo slim is, precies. Alle nee, niet precies – echt, maar ik wil hier ook niet te hard van stapel lopen natuurlijk.

^{Ja, dat is een foto van onze impro-kerstkaart-shoot 🙂}

Ze heeft dezelfde schelle stem als haar nonna, en is een even grote spraakwaterval als haar nonna en mama. Op alles een antwoord klaar . In school is ze rustig, maar wel flink en aangenaam. Ik herhaal, heeft ze van haar mama. Ik was op school ook de heiligheid zelve, maar thuis… Kuch.Lees meer