Sinds een tijdje volg ik Kathleen, zowel Insta- als bloggewijs. Sinds een tijdje is ze gastblogger voor VIVA-SVV, in het kader van hun ‘goed genoeg ouderschap’. Tegenwoordig moet ge ’s morgens een Pinterestwaardige brooddoos tevoorschijn toveren, zien dat ge én vol-tijds kunt werken én uw kind toch niet naar de opvang moet én dat er vers eten op tafel staat. El-ke dag. Ik vergroot het hier enorm uit, maar het is een feit dat de verwachtingen ten opzichte van moeders ouders, hoog gespannen staan. Ik zeg: chapeau voor de mama’s die een hippe brooddoos vullen, maar evengoed voor de mama’s die simpele bokes smeren. Gelak ik.
Goedbedoelde raad en adviezen worden gegeven, maar ook commentaar. Zelf ben ik sinds vóór de geboorte van M, lid van een facebookgroep vol mama’s, waar al eens vergelijkingen passeerden over wat onze kinders wel of niet konden/kunnen voor hun leeftijd.
Terwijl het buikgevoel niet liegt. Dat ik/wij nog altijd het beste aanvoelen wat kan of niet kan, wat mag. Ook ik introduceer hierbij mijn fuck it-ouderschapslijstje. Een lijstje met dingen waar ik me niet schuldig over voel. Nah.
Aan tafel blijven zitten
Samen eten is gezellig, en doen we dagelijks. Maar M moet niet verplicht blijven zitten wanneer ze gedaan heeft met eten en wij niet. Soms eet ze nog een dessertje (fruit he peoples, fruit), soms blijft ze nog wat zitten tetteren, soms gaat ze van tafel.
Naaien
Ik kan zelfs geen knoop terug aanzetten. Ok, dat is iets anders dan naaien om te naaien maar you catch my drift. Ik vind het wel heel chique als ge dat kunt, een kleedje of verkleedkostuum uit uw naald/naaimachine toveren. Zoals Evy. 💙Lees meer