Al 20 jaar leef ik zonder papa. Twenty f*cking years. En toch zijn er nog steeds zaken die mij terug katapulteren in de tijd, wat normaal is. Maar vanmorgen, tijdens het ciné-bezoek met M, kwamen ze weer zo hard binnen. We kozen snoepjes, M wees naar paarse violetsnoepjes. “Is dat lekker??” At hij ‘met de zak’.
Aladdin en The Lion King zijn twee cinema-bezoekjes die wij deden, in diezelfde cinema.
Aladdin brengt me ook terug naar een buikgriepje, zo’n 10 minuten na ons McDonaldsbezoek. Eheh.
Sultans of Swing van Dire Straits.
La Vache van Milk Inc., mega luid in de auto. Té luid. Kwade reactie van ons nonna. Té grappig.
Ijshockey. Inline hockey. Skaten.
I miss him.