overmij Archieven - Pagina 4 van 5

Bonjour bonjour.

Ene goedemiddag allen. Het is hier zo’n beetje stil, ik weet het.

Redenen daarvoor:

Ik lees het blogboek en de blog van Kelly van voor naar achteren en weer andersom. Ik wil nog een beetje bijleren en ontdekken en alles. Ik mag meedelen dat ik er wel uiterst enthousiast van word! De kans is ook groot dat er hier nog het een en ’t ander gaat veranderen kortelings, want ik ben (nog steeds) niet helemaal tevree. Maar dat zien jullie dan wel weer.

Ik heb het druk met dingen oplossen die ik in de eerste plaats niet zou MOETEN oplossen. Zoals er zijn: nieuwe eetkamerstoelen kiezen omdat onze oorspronkelijke-amper-twee-jaar-oude-en-zo-superschone stoelen voor den helft naar de *tuut* zijn en omdat ze die niet meer kunnen maken/niet meer hebben. De nieuwe kiezen is gelukt, maar we hebben er wel meer dan enen halve dag aan in de meubelwinkel gespendeerd. En als er nu iets is dat ik ni graag doe… Bon.

Ook druk met dingen oplossen: onze auto is zomaar een maand “dood” geweest. Alarm. Alarm. Ping. Ping. Tuut. Alarm. Vermogen weg. Garagist contacteren, garagist geen tijd wegens zelf accident. Andere garagist zoeken. Vinden. Ondertussen met de sjeez-mobiel van la nonna rondtoeren (welke trouwens mijn eerste eigen wagentje ooit was, hij blijft in de familie, jaja). Maar: HIJ (de onze dus) IS GEMAAKT. Hooray! Ik reed er vanmorgen weer mee en reed precies met ne camion, i tell you.

Ik plan Miss M’s B-daybash. Ze verjaart pas op 28 augustus, maar door omstandigheden zullen we al van feesten doen op 15 augustus. Thema: Woezel & Pip. Nee dat koos ik niet. Dat koos miss M, elemaal zelf. Als het aan mij lag, ging alles vol flamingo’s of glitters of andere mooie kleurrijke neutrale dingen hangen en staan en.. Ge snapt het. Maar nu hebben we dus Woezel & Pip. Die schattig zijn, maar ook DRUK. (maar echt: DRUK). Ik weet alleen niet goed wat koken. Tips altijd welkom in de comments. En liefst iets dat ik kan klaarmaken en “zetten”. En niet te ingewikkeld ook als’t kan. Zijn de voorbije jaren de revue gepasseerd: koude pasta met kip en appel, mozzarella/tomaat, meloen met gandaham en hotdoooogs.

Anyway, ge snapt. Het gaat bij hier vooral om het feit dat ik ne streefbol ben, ha!
En zoals gelezen in het blogboek: beter even stilte en vollenbak terugkomen, dan iets posten “om te posten” dat op geen fluit trekt en waar ge zelf niet tevreden mee bent.

But i’ll be back, no worries. ?

Lijstjes Personal

10 dingen #1.

Ik las al gelijkaardige dingen bij Kelly, en onlangs ook bij Samaja en Evi.
Een grappige, toffe manier om wat meer over onszelf als blogsters te weten te komen.

10 DINGEN DIE JE NOG NIET WIST – OF VERWACHTTE – OVER MIJ.

Ik ben iemand die mijn slaap nodig heeft, maar als er nog eens een stapje in de wereld wordt gezet, blijft plakken tot half 7 ’s ochtends. (En dat 2 dagen bekoopt. Maar dat zijn details.)
Ik hou van chocolade (melk en witte) maar je kan mij in de verste verte NIET plezieren met chocolade-ijs of chocolademousse. Ik ben nochtans een zoetebek (ja, als diabeet niet altijd even handig).
Mijn insulinepomp ‘verstop’ ik tussen mijn boobies. Hangt aan mijn beha met haar klepje vast.
Ik heb een hekel aan zonnebrillen dragen als het warm weer is. Ik zal op zo’n moment ook niet gauw mijn gewone bril dragen, maar voor lenzen kiezen. Dat schuift allemaal veel te fel van mijn neus bij warm weer (en ne zweetneus).
Mijn kleerkast bestaat voor 70% uit zwart. Ik ben iemand die een mooi topje ziet hangen in de winkel en zich onmiddellijk afvraagt “zouden ze dat ook hebben in het zwart?”. Ik geef toe dat het de laatste jaren al gebeterd is (ik sta wel degelijk ook met sommige kleurtjes) en dat ik er probeer op te letten. Maar niet altijd even makkelijk. Bij la nonna hetzelfde verhaal trouwens. Oh god, i’m turning into my mom!
Mijn grote droom als kind was zangeres te worden. Ik hield van zingen en dansen. Ik hou nog steeds van zingen, en doe dat zo vals als een kat.
Ik was/ben fan van Soulsister. Paul Michiels is van Heist-op-den-Berg. Pollepap, in de volksmond. Ik groeide er mee op, en heb hun theatertour-concert aangevinkt voor volgend seizoen.
Ik ben blij met ons luxe-gelijkvloers-appartement-van-145-vierkante-meter-met-tuin, maar droom soms toch over een huisje.
Ik keek vroeger naar Melrose Place, samen met la nonna. Terwijl ik voor zo’n ‘volwassen serie’ eigenlijk nog veel te jong was.
Ik haat sneeuw in de winter. Dat is de laatste jaren zo ontwikkeld. Sinds ik met de auto rij. Ik ben ook een koukleum. Sums it up pretty well.

Foodie Mind & Body

Living – more – healthy.

So far so good!

Hoe gaat dat totnogtoe? Wel, lekker! Zowel letterlijk als figuurlijk.
Ik heb de laatste 2 weken weinig gezondigd. (met uitzondering van een Australian ijsje – of 2)

Het lief had vorige week heel lief de oven opgezet voor een croissantje,
en ik heb vriendelijk bedankt. True story.

Wat eet ik dan zoal?

For breakfast.

Groene smoothies.
Ik dacht: boerenkool of spinazie in een smoothie, whut? Maar dat smaak je niet. Overheersende smaak blijft het vers hand(!)geperst sinaassap. En een groene smoothie is ‘vullender’ dan ik dacht. Top!

Havermoutmuffins.
Die maakte ik vorig weekend voor het eerst. Zélf.
2 muffins for breakfast en ik kan met gemak ‘overleven’ tot de middag.

Griekse yoghurt.
Ok, minpuntje: het is volle yoghurt. Wist ik tot voor kort niet. Maar: het is yoghurt, geen croissant. Toch? Een potje Griekse yoghurt met wat aardbeien, eventueel wat honing/wat nootjes.
Ook vullender dan gedacht. Als ik een ander yoghurtje eet, gegarandeerd een uur later opnieuw een hongergevoel. Hiermee niet. Win!

Overnight Oats.
In het algemeen ben was ik niet zo’n havermoutfan, maar ik kan het steeds meer appreciëren.
Gezonder dan muesli, weinig calorieën.
Ik vind het lekkerder als ‘papje’, dan gewoon overgoten met koude melk/yoghurt.
Overnight Oats it is. ’s Avonds in een kommetje/glas/mason jar met wat melk/yoghurt erover.
’s ochtends uit de frigo, wat fruit erbij. Lekker, vullend en gezond.

Ik eet veel aardbeien. Echt, véél aardbeien. Ik hou van aardbeien.
En een portie van 100g bevat amper 29 kcal.

Lees meer

Mama

One-kid-mom.

Ik ben een one-kid-mom. Ik ben ook een one-kid-daughter. Al is dat niet de reden.

IK BEN NIET VERWEND.

Ja, mijn ouders deden doen alles voor mij, nu nog. Ik kan voor àl-les op la nonna rekenen. Alles. Al wil dat niet zeggen dat ik zomaar alles mocht of overal mee wegkwam. Ik kreeg serieus onder mijn vijs als ik het uithing. En wanneer ik iets wou, moest ik dat ‘verdienen’. Niet zomaar met mijn vingers knippen. Enig kind ≠ verwend kind.

Wou/wil ik daarom niet meer kinderen? Neen.

Voor we aan de hele zwangerschapsrit begonnen, hadden we voor onszelf uitgemaakt dat 1 kindje ‘genoeg’ was. Klinkt fout, ‘genoeg’. Precies of ge de overschot kunt terugbrengen. Soit, ge bent mee.

Er is even twijfel geweest. Toen miss M zelfstandiger begon te worden, kreeg ik kriebels. Mijn eierstokken rammelden wat. Ik vond destijds mijn bolle buik leuk. En ik had een bijna perfecte zwangerschap – als diabeet. Het zuur zowat elke nacht was minder tof. En nu we zien hoe M omgaat met baby’tjes en andere kinderen.. het is een bezorgd mini mama’tje.

Dan komt het lijstje. Zou het financieel haalbaar zijn? Kunnen we dat zelf aan? Hoe regelen we dat praktisch? Qua werk, qua opvang, qua thuis? Opnieuw zwangerschap met diabetes? Het is niet omdat M een makkelijke baby was, dat nummer 2 dat ook zou zijn. Makkelijk als in: alleen de 3 eerste maanden slapeloze jammerende zware nachten.

Het nee-ik-wil-geen-tweede-kindje-lijstje is langer dan het ja-lijstje. Het zit niet zo diepgeworteld. Ik wil mijn kinderen alles kunnen geven wat ze nodig hebben, zowel fysisch als emotioneel. Nu ja, alles. Als miss M op haar 16^e een scooter vraagt, denken we daar ook wel 2x over na. Of 10x. Kuch.

Helaas is dat niet helemaal gerekend op de maatschappij.
De standaard verwachting is tegenwoordig 2 – of meer – kinderen.

And so it begins:

– en, wanneer komt er een tweede? Of beter: HET tweede.
Dat komt niet, heb ik al gezegd. Meer dan eens.
– M, wil jij geen broertje of zusje?
Laat mijn kind gerust.
– alleen is maar alleen he. Wij waren met 4 thuis en ‘dat was keiplezant’. Muh.
Ik was wel alleen, dat was OOK plezant. Ik heb nooit last gehad van eenzaamheid. Ik had (en heb) een warm nest. Wij gingen regelmatig op uitstapjes, speelden en knutselden samen, ik ging regelmatig op speeldate bij vriendjes en vriendinnetjes… En ik speelde al eens graag alleen.

Groot respect voor ouders met meerdere kinderen. En ik begrijp de meerdere-kinderen-wens. Maar die is hier afgezwakt. Ik herhaal: niet zo diepgeworteld. Wij zijn gelukkig, met ons 3-tjes.
Binnen een paar jaar nog nen doggie, en het is compleet ;).

Mind & Body

Crunch. Karakter. Actie!

Zoals puntje 19 in mijn life list al zegt: ik wil van die post pregnancy belly af.
Ok, het is geen pure post pregnancy belly. De belly groeide al voor de pregnancy, true that.
Maar is – in mijne wereld – niet in verhouding met de rest van mijnen body.

Ja. Ik ben een vrouw. Ja ik heb ook die cliché-complexen. Ik hoor je al denken ‘alle waar maakt die zich zorgen over seg – het kan zo veel erger’. Feit.
Ik zeg hier ook niet dat ik mezelf een potvis vind, integendeel.
Maar ik heb wel een zwembandje bij. Dat te pas en te onpas ook nog wat meer zwelt.
Emo-eten doet daar natuurlijk geen goed aan. Kuchske.

I was gonna get skinny for the summer
I was gonna start doing my crunches
But looking down at my stomach
I’mma go to the beach, but I’m not taking my shirt off in public
My girl shaped like a bottle of Coke
Me? I’m shaped like a bottle of nope
I’d like to order a hot dog, some bon bons
A large soda, and some tacos to go
Lyrics:
Macklemore – Let’s eat.

Nu boekte ik van de week onze CenterParcs vakantie, and suddenly it hit me ‘B I K I N I’.
Met nog wat neonlampkes en flikkerlichtjes rond.
We hebben nog een 6-tal weken te gaan voor vertrek. Dus als ik NU wat op mijn eten let, en misschien elke avond wat oefeningen doe, moet dat toch iets of wat beteren?

Die crunch challenge had ik vorig jaar al eens gedaan. Neen, mijn buik werd niet plat.
Maar je zag wel verschil. Kan iemand mij even slaan waarom ik ermee stopte? Ik was thans zo goed bezig!
Ook wil ik – ‘terug’ – wat aan het lopen slaan. Maar dat is – helaas – niet altijd even makkelijk met ne vent die niet weet wanneer hij ’s avonds thuis is, en een kindje dat op tijd in haar bed moet. De intentie is er. 🙂

Crunches kan ik doen vlak voor ik ga slapen/douchen of zelfs ’s ochtends.
Al zie ik dat laatste niet gebeuren. Ochtendmens, me?
In plaats van een (zelfs droog) koekje, kan ik gerust een appel of rauwe peekes eten. Handjevol noten. Rijstwafel. Potje (magere) yoghurt. Tas soep. Ik bedoel niet dat ik enkel en alleen junk food en brol eet. Diabetic, remember.
Maar dingen kunnen altijd beter.

Ik moet gewoon zelf het karakter hebben om actie te ondernemen.

1343431803328_5794051

Aanmoedigingen? Graag!

Progress? I’ll keep you posted.
De belly moet trouwens niet model-plat worden he. Maar plat-ter. Minder blubbie.

Angst? Ja, dat mijn benen gaan smaller worden.
(en dat zijn ze al – kijk, iets positiefs over mijnen body!)

Starten? Straks, na mijn frietje. 😀