Dat het cliché klopt, over kinderen die erg snel groeien en groot worden enal. Zo lang geleden is het niet dat ik waggelend een hete zomer onderging, beviel en een buggy duwde. Gisteren werd Mado officieel 5. Wij duwen geen buggy meer (luxeprobleem: de shop-zakjes moeten we nu zelf dragen), gesprekken bestaan voor 90% uit ‘waarom?’-vragen & volgende week begint ze aan haar laatste ‘speel’-schooljaar.
Die vijfde verjaardag blijkt de ideaal te zijn om feestjes te beginnen organiseren voor de klasgenootjes. En deze moeder had het geniale – gestolen – idee om zowel het klasfeestje als het framily-feestje op dezelfde dag te doen – twee weken geleden. Klasgenootjes in de voormiddag, familie en vrienden in de namiddag/avond.
LET’S FLAMINGLE!
Vorig jaar koos Mado voor piña colada, dit jaar stond in het teken van flamingo’s. Alwaar ze tegenwoordig mee naar uw hoofd smijten.
Er bestaan leuke uitnodigingen, om zelf in te vullen. Ik zag het grootser. Waarom niet zelf een uitnodiging maken? Zo oefen ik extra op mijn grafische skills en scoor ik punten bij de dochter. Deze perfectionist wou dan ook alles ‘hetzelfde’, zonder samenraapsels. Die ongetwijfeld ook leuk zijn, maar.. ja.. perfectionistisch. Punt.
Me baserend op de bordjes en servetten die we kozen, creëerde ik een uitnodiging en verjaardagsposter met gelijkaardige lay-out. Ik ontdekte in het assortiment van Smartphoto kleurpotloodjes, en vond dit een ideaal extraatje was in de uitdeelzakjes. Ge weet: een feestje zonder uitdeelzakje is geen goei feestje.
